Skończyłam czytać trzeci tom Muminków komiksowych i z niecierpliwością czekam na czwarty. Niezwykłą moc ma rodzina Janssonów, której historie i kreska do tej pory nie straciły dla mnie święta i festiwalu życia. Dwa pierwsze tomy należą do Tove, trzeci zbiór to prace jej brata Lassego (Lars Jansson), który pod okiem siostry trenował długo i wnikliwie, aż zachwycił ją na tyle, by ciągnąć dalej paski w prasie. Tym razem Muminki przeznaczone są bardziej może dla dorosłych, choć ich prostoduszność na pewno świetnie da się odczytać również dzieciakom. Mamy jednakże w historyjkach zamiłowanie postaci do alkoholu i tytoniu, co może nie podobać się niektórym rodzicom, ja wszakże jestem zdania, że żadna książka nie powinna być zabroniona i człowiek sam odrzuca te rzeczy, których nie rozumie lub nie rozumie jeszcze, jak swojego czasu ja Opowieści o Pilocie Pirxie, w których dopiero w klasie ósmej się na zabój zakochałam. Cudownie zgodna Mamusia Muminka, która wszystkie dzikie pomysły męża i syna oraz ich towarzyszy traktuje z pełną łagodnością i zrozumieniem, tornado przygody w głowach wyżej wspomnianych, leniwe widzenie świata Włóczykija, drobne i większe rządze i ochotki atakujące Dolinę Muminków z przeróżnych stron, przepiękna postać naczelnika policji, historia miłości Muminka i Migotki, wszystko znajdziecie w tych obrazkach. Całe to nasze popieprzone życie ujęte w serdeczność, złagodzone konfiturą i jakoś tak lżej robi się człowiekowi, kiedy zobaczy, że można traktować szare życie jako niezwykłe, ale równie dobrze może zrobić odwrotnie, najdzikszą hulankę problemu zrewidować do sytuacji, którą daje się oswoić. Czytajcie Muminki kochani.
Tove Jansson, Muminki t. 1, (tłum Teresa Chłapowska)
Tove Jansson, Muminki t. 2, (tłum Teresa i Krzysztof Chłapowscy, Ernest Kacperski)
Lars Jansson, Muminki t. 3, (tłum Teresa i Krzysztof Chłapowscy, Ernest Kacperski)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz