Druga połowa wakacji - odliczanie

 No więc wczoraj klasyka - bajzel i panika

a dzisiaj tuż po porannej panice tadaaa!

To mój ostatni post przed wylotem i aż do powrotu doliczając dni odpoczynku i prania. Wszakże  byłam pilna przez cały lipiec, zatem będzie to też dla zaglądających tu i mierzących się z moją piśmierską nierównowagą czas odpoczynku od dyrdymałów (przynajmniej tych z mojej strony, za własne bierzecie odpowiedzialność) . Jak zwykle nie wiem, czy jestem spakowana właściwie, czy mam wszystko co potrzeba i czy nie zabrałam niepotrzebnego, ale z tym to akurat nie problem bo jestem o 10kg poniżej dopuszczalnego ładunku z rejestru i 3kg poniżej podręcznego, taka jestem dzielna. Ta niedowaga jednak trochę mnie stresuje myślą, że pewnie nie mam czegoś absokurwalutnie ważnego, jak na przykład siodło, czy cylinder do anglezowania, no nic, wyjdzie w praniu.

Wrócę pewnie ze spuchniętą rzycią, ale liczę na to, że lżejsza o najmniej piątkę. 

Wczorej jeszcze odwiedzili mnie mój kumpel z żoną. Arkowskiego nie widziałam od czasu zakończenia studiów, więc się nagadaliśmy, naśmialiśmy, nawspominaliśmy, zaś z jego absolutnie cudowną Ulą wysączyłyśmy piwka i ustalałyśmy fakty. Jeeezi, jak ja kocham ludzi, z którymi gdzieś tam przylgnęliśmy, nie zniechęciliśmy się do swoich dziwactw i dalej orbitujemy, bo spotkanie na żywo po tylu latach było takie, jakbyśmy widzieli się po wakacjach na stancji.

A i jeszcze zamiast pakować się i przygotowywać domostwo do niebytu, robiłam zaległe dzierganki (trochę też żeby nie musieć się pakować). Zmotywowała mnie psiapióła ze studiów będąc u mnie na przedwczesnych łączonych urodzinach. Bestia ma drugie imię sarkazm, więc się zawzięłam i pokończyłam te wszystkie obiecane zapinki, broszki i kolczyki

Zapinka będzie  dla Justyny do szala (obiecana jakieś 7 lat temu)

kolczyki dla Borieny. Czy ktoś wykonał kiedyś haft łańcuszkowy szewskim szydłem?

a tę zrobiłam specjalnie dla Uli Arkowskiego, bo miała niedawno urodziny

Dobrego końca lata kochani, będę tęsknić za wami, a w zasadzie do tej myśli, że ktoś czyta to co sobie tam brzdąkam!