niedziela, 30 lipca 2017

a jak czytam, to o drogę pytam

czyli lansik, lansik. paskudnie i na kolanie napisałam, ale zdjęcie lubię :D

http://lidzbarkwarminski.wm.pl/454570,Czytanie-to-dla-mnie-wewnetrzna-koniecznosc.html#axzz4oJnkJd1o
Autor: o
Etykiety:

5 komentarzy:

  1. Dana M.30 lipca 2017 20:54

    Twoje pisanie na kolanie przebija niejedno, które powstaje przy luksusowych biurkach... dlatego proszę sobie nie ujmować :)

    a zdjęcie - rewelacja!

    OdpowiedzUsuń
  2. wuszka31 lipca 2017 10:29

    ne ne, to takie tam pisanki, żadne pisanie. nie, że się kryguję, ale prawdopodobnie z powodu czasu spędzonego na czytaniu, wiem, że to nie jest żadne dobre pisanie, to jest pisanie takiese.

    OdpowiedzUsuń
  3. Emi1 sierpnia 2017 09:33

    1. Dlaczego roztapiasz lodowce? Nie wiesz że nie wolno?
    2. To bardzo ciekawe, bo w świecie portalowo-dziennikarskim króluje styl informacyjny okrojony z osobowości, i potem już w tych tekstach nie ma ludzia, a w Twoim jest.

    OdpowiedzUsuń
  4. wuszka1 sierpnia 2017 12:42

    1. bo kiedy nikt nie widzi jestem okrutna i zła :]

    2. to dobrze, kruca, bo jak bym wyglądała bezludna taka! :D

    OdpowiedzUsuń
  5. diabel-w-buraczkach15 sierpnia 2017 15:31

    Z Muminkami mam tak samo :D
    Siadly mi w dziecinstwie na serce i siedza do dzis. Tylko dzis czytam tez "dorosle" ksiazki Tove.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)