Tęsknota- z rozmów koleżeńskich

ja: ale wiesz, co ja czuję, kiedy ci daję te książki

Andzia w krzakach: wiem, wiem dokładnie

ja patrzę psim wzrokiem trzymając górę legend i mitologii obszaru celtyckiego i nordyckiego w ramionach

Andzia w krzakach: podejrzewam, że zanim dojadę do domu już będziesz stała u nas na podwórku

ja: (pieszcząc w głowie dokładnie taką samą myśl) mhm

Andzia w krzakach: A wieczorem napiszesz sms-a, czy nie tęsknią...

(po chwili namysłu)

Andzia w krzakach: No dobra, wyślę ci sms-a, jak się czują.

(ja wydaję z siebie dźwięk pośredni miedzy piskiem a skomleniem)

Andzia w krzakach: Dobra, połowę odwiozę ci już w poniedziałek!