7 okrętników

"U bram nieba stał Święty Piotr i wyrywał sobie włosy z siwej brody.
- Co ja zrobiłem! - powtarzał w kółko. - Niebo już nie jest takie, jak było. To przez me miękkie serce!
A z nieba roznosił się płacz aniołów, przez szpary w bramie przeciskał się dym z tabaki, dochodziła wcale nieanielska muzyka. Wszystko to przez okrętników z Łeby.
Było ich siedmiu. Jednego dnia zatonęli, gdy podczas sztormu korab, którym płynęli, poszedł na dno."

z 7 powodów rodzi się szersza nieufność

"Westchnął Święty Piotr. Niestety nie ma ratunku, pomyślał. Kto raz zostanie wpuszczony do raju, tego już wyrzucić nie sposób...
W tej chwili stanął przed nim pewien skromny rybak z Łeby, który przeżył swoje lata i pożegnawszy się z rodziną, pogodzony z Panem Bogiem, umarł tego dnia.
- Skąd jesteś? - spytał Święty Piotr.
- Z Łeby - odparł rybak.
- Z Łeby nikogo już więcej do nieba nie wpuszczę - oświadczył twardo Święty Piotr. - Czy ty widzisz, człowiecze, co tam twoi krajanie wyprawiają? Piekło mi z raju robią"


Na szczęście istnieje sposób, żeby pozbyć się problemu, wystarczy nieco uchylić bramy niebios i głośno wrzasnąć


"Okrat w sztrądze!!!"


i po kłopocie

;)

Fragmenty z legendy "Rozbójnicy w niebie"
(Dorota Abramowicz. Legendy Pomorza i Kaszub)


*

tu do obrazek



*



A tu Kaszebsczi

„Swiãti Pioter stojôł kòle brómë nieba ë wëriwôł sobie włosë z sëwi brodë…

- Co jô zrobił! – pòwórzôł w kółkò. – Niebò ju nie je taczé, jaczé bëło. To przez to mòje mitczé serce!

A z nieba szedł głos płakaniô aniołów, przez rësënë w brómie przecëskôł sa dim cëgaretów, czëc bëło anielską mùzykã. Wszytko przez tëch okrutników z Łebë.

Jich bëło sétmë. Jednégò dnia òd razë sã ùtopilë, czej pòdczas chaji òkrãt, chtërnym płënãlë szedł na spôdk mòrza.

(…)

Wzdichnął swiãti Pioter. – Ale tuwò ni ma ratënkù – pòmëslôł. – Chto rôz òstanie wpùszczony do raju, tegò ju na żóden ôrt nie jidze wërzëcëc.

W nym sztërkù stanął przed nim jeden biédny rëbôk z Łebë, chtërny prawie ùmarł tegò dnia, pò przeżëcym swojich lat a òddzakòwanim sã ze swòją familią, pògòdzony z Panã Bògã.

- Sądka të jes? – spëtôł sã swiãti Pioter.

- Z Łebë – òdrzekł rëbôk

- Z Łebë jô nikògò ju wicy nie wpùszczã – rzekł cwiardo swiãti Pioter.

- Czë të nie widzysz człowiecze, co Ti twòji wprawiają? Òni tuwò mie piekło z raju robią!”