A ty się dobrze czujesz? pyta mnie kumpela, kiedy układamy książki w szkolnej bibliotece. Wszystko w porządku? pyta mnie koleżanka przez telefon. Ok? dopytuje się smsowo kumpel. Otóż nie, moi drodzy państwo, nie czuje się dobrze, nie wszystko jest w porządku i nie jest O.K. Powiedzmy, że podtrzymuję funkcje życiowe, resztę aplikacji wyłączyłam jako energochłonne. Ścieram kurz, zacieram ślady, wrzucam kolejne szmaty w gardło pralki, później te szmaty napycham suchym powietrzem, przekładam klocki i buduję z nich codzienne sprzęty, łyżką drapię talerz po uśmiechniętej mordzie. Uśmiechanie się zaliczam do czynności obowiązkowych, podobnie jak ironizowanie własnych histerii, ale nie czuję się cholera dobrze.
a na posłuchactwo młodzi, piękni i zdolni
i przepiękny w oryginale:
Aleksander Puszkin
[Что в имени тебе моем?]
Что в имени тебе моем?
Оно умрет, как шум печальный
Волны, плеснувшей в берег дальный,
Как звук ночной в лесу глухом.
Оно на памятном листке
Оставит мертвый след, подобный
Узору надписи надгробной
На непонятном языке.
Что в нем? Забытое давно
В волненьях новых и мятежных,
Твоей душе не даст оно
Воспоминаний чистых, нежных.
Но в день печали, в тишине,
Произнеси его тоскуя;
Скажи: есть память обо мне,
Есть в мире сердце, где живу я...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz