głodnemu mozaiką w oczy

Zaczęło się od tego, że upiekłam pyszny chleb orkiszowy ze złowieszczo brzmiącym czarnym kminem, to powinno było mnie ostrzec. ale nie, nic z tych rzeczy. I tak się cholera zaczytałam o mozaikach w Rawennie, że zupełnie bez żadnych odruchów bez albo i warunkowych, ugryzłam się w palec. Z całej mocy. Wraz z kanapką. Ała!

to był pierwszy raz, kiedy to zrobiłam. na szczęście go nie odgryzłam. no więc idę czytać dalej

na Ps: mam już na koncie walnięcie się kapciem w czoło w wyniku irytacji letnią muchą. możliwe, że moje ciało jest jednak szybsze niż mój mózg. albo to klasyczny paradoks wyścigu Achillesa z żółwiem