w nowym roku

 No i pierwszy dzień stycznia. Posiedziałam wczoraj do coś koło dzisiejszej pierwszej (paradoks czasowy), poczytałam książkę, potuliłam kota spękanego pękaniem fajerwerków, na szczęście w tym roku było ich krócej, więc może dzięki losiu za tę paskudną pogodę. A jest bura, ciemna i ponura, z cmentarza dobiega grzechotanie, nie, nie kości, tylko bitego szkła zniczy, w futrynach świszcze i nawet mi się nie chciało wczoraj po tę symboliczną butelkę ruskawa szampanskawa iść, zatem obeszłam punkt zero kuriozalną mieszanką nalewki z rokitnika, soku winogronowego i wody. Kuriozum to ma wszakże w sobie głęboką zasadność, bo mamy tu bardzo dużo witaminy C (rokitnik), stosowną ilość alkoholu, wodę żeby się nie odwodnić i mieszankę cukrów winogronowych, co utrzymuje mózg w glorii i chwale! Takem to sobie wymyśliła! A prawdziwie, to była to jedyna kwaśna nalewka (lubię) o zbyt paskudnej dla mnie mocy i zapachu (nie lubię), więc ją spacyfikowałam. No i sącząc tak szklaneczkę onego trunku, pograłam chwilę w FOE w sieci, poględziłam z jednym z graczy i zapakowawszy się do legowiska, pomyślałam, że zobaczę co tam w tivizunie się dzieje świątecznie.
I olaboga, no tak biednego świątecznego programu telewizyjnego we wszystkich kanałach cyfrowego Polsatu, to jeszczem nie widziała. Na dwóch kanałach rżnęli disco polo w pląsach świateł stadionów i scen, na pozostałych były jakieś smętne serie pseudoseriali i całorocznie od lat paru odgrzewane kotlety, ale akurat nie z tych, które mogłabym jeść. Takoż zawinęłam się w kordełkę i obudziłam się dziś w zupełnie nowym roku. Na dworze nadal piździ, ale czytam już kolejny tom sagi i nareszcie przez świąteczne zapasy jadła zaczyna przezierać lodówka, więc postęp jest. Dobrego Wam!