kamienie

bardzo mi się podoba


*

jest prościutki, wyraża prostą i oczywistą myśl, można by powiedzieć nawet komunał, ale jest coś w sposobie zrobienia tego wiersza, że dla mnie osobiście, zahacza o medytacyjność koanu. o wschodnie haiku (choć technicznie z haiku ma niewiele wspólnego.
Myślenie o tym wierszu sprawia, że najpierw przedzieram się przez kolejne pokłady myśli w głąb, żeby na drugim końcu znaleźć się w punkcie wyjścia, ale już z innym poczuciem. trudno mi jeszcze to opisać, więc nie opisuję